صنعت 40 ساله آب معدنی ایران از دهه 50 با انجام کارهای مطالعاتی توسط دانشگاه تهران و کارشناسان خارجی روی چشمه های ایران آغاز شد و در آن مقطع گرچه استفاده از آب شرب از طریق بطری جا نیفتاده بود
اما سرمایه گذاری در ایجاد شرکتهای آب های معدنی دماوند به عنوان اولین تولید کننده آب معدنی در ایران ،کشور را به سمت تولید آب سالم و بسته بندی شده سوق داد در آن زمان تولیدات این کارخانه تنها در اختیار
وزارت خانه ها ، سفارتها ، هتل ها و... قرار می گرفت . زیرا فرهنگ مصرف آب بسته بندی هنوز وجود نداشت . با این حال در این مدت شرکت دیگری نیز در این راستا آغاز به کار کرد. پس از آن با آغاز جنگ ، مساله آب
رسانی به سربازان مطرح شد. از همین رو تمام تولیدات این دو شرکت در اختیار ارتش و سپاه قرار گرفت اما درسالهای بعد از جنگ بحث بازسازی صنعت آب معدنی مطرح شد. که همچنان به دلیل فقدان فرهنگ مصرف
آب بسته بندی با نگاهی صادراتی انجام گرفت . در آن دوره ، حدود 10 میلیون بطری در سال آب معدنی تولید می شد . از اواخر دهه 70 تولیدکنندگان نگاه خود را به سمت بازارهای داخلی برگرداندند . به این ترتیب
حرکت تازه ای در صنعت آب معدنی ایران آغاز گردید و در طول سالها شرکتهای دیگری در این زمینه شروع به فعالیت کردند که همگی درصدد گسترش بازارهای داخلی هستند .
آب معدنی ، آبی است که یا بصورت طبیعی و یا بصورت مصنوعی دارای املاح افزوده شده باشد. بعضی ازکربناته) می باشد که ممکن است نتیجه فرآیندهای طبیعی باشد. آب ) co اشکال آب معدنی همینطور حاوی گاز 2
املاح معدنی تعریف گردیده است . اکثر آبها به منظور (P.P.m) معدنی بصورت حاوی 250 قسمت در میلیون کاهش مقدار املاح و باکتری های ناخواسته و یا مواد شیمیایی فرآیند می شوند. برعکس املاح معدنی معمولاً از منبع
آبی غنی از انواع املاح که تصور می شود برای سلامتی سودمند هستند حاصل می شود. همانطور که آب با املاح تماس می یابد، با گذشت زمان آن می تواند برخی از املاح را جذب نماید . بیشتر از آبهای معدنی حاوی مقادیر
کمتر یا بیشتر از املاح جزیی می باشند . املاح متعدد بطور گسترده فرق می نماید اما ممکن است شامل آهن ، منیزیم، کلسیم و یا روی باشد.
برای مثال آب معدنی محتوی کلسیم، منیزیم ، سدیم ، پتاسیم ، کلر، سولفات ، فلوئور و نیترات می باشد. اما درسالهای اخیر ، آبهای غنی شده بازار را بدست گرفته اند ، تا مواد مغذی شان را با مصرف آب آزاد نمایند.