استهلاک انباشته چیست؟

استهلاک انباشته روشی برای محاسبه کاهش سالانه ارزش دارایی تا یک نقطه از عمر قابل استفاده آن است. این نوع استهلاک را می توان با استفاده از یکی از شش روش محاسبه کرد: خط مستقیم، مانده نزولی، تراز دو نزولی، رقم مجموع سال ها، واحدهای تولید و شناسایی نیم ساله.هنگامی که شما یک دارایی را برای کسب و کار خود خریداری می کنید، دارای ارزش بازاری است. همانطور که آن دارایی قدیمی یا مورد استفاده قرار می گیرد، مقداری از آن ارزش را از دست می دهد. این استهلاک نامیده می شود - برعکس ارزش گذاری که افزایش ارزش است.کسب و کارها می توانند این کاهش ارزش را در طول عمر مورد هزینه کنند. برخی از دارایی هایی که استهلاک را انباشته می کنند عبارتند از:

    وسایل نقلیه
    مبلمان
    کامپیوترها
    تجهیزات

رقم استهلاک انباشته را می توان در ترازنامه شرکت زیر خط دارایی های سرمایه دار مرتبط قرار داد.

نکته های کلیدی

1.     استهلاک انباشته مجموع تمام استهلاک ثبت شده یک دارایی در طول زمان تا یک تاریخ خاص است.
2.     استهلاک ثبت می‌شود تا هزینه یک دارایی سرمایه‌ای بلندمدت را با منافع حاصل از استفاده از آن در طول زمان مرتبط کند.
3.     استهلاک انباشته در ترازنامه زیر خط دارایی سرمایه ای مربوط ارائه می شود.
4.     استهلاک انباشته به جای حساب دارایی با مانده بدهکار طبیعی به عنوان یک دارایی متضاد با مانده اعتباری طبیعی ثبت می شود.
5.     ارزش دفتری یک دارایی بهای تمام شده تاریخی منهای استهلاک انباشته آن است.

روش های محاسبه استهلاک انباشته

شش روش پذیرفته شده برای محاسبه استهلاک وجود دارد که طبق اصول پذیرفته شده حسابداری (GAAP) مجاز هستند. یک شرکت ممکن است از موارد زیر انتخاب کند:

    خط مستقیم
    کاهش تعادل
    تراز مضاعف کاهشی
    رقم مجموع سالها
    واحدهای تولیدی
    شناخت نیم ساله

    روش خط مستقیم

رایج ترین روش، روش خط مستقیم حسابداری است. یک شرکت ارزش نجات دارایی را از قیمت خرید کسر می کند تا پایه استهلاک پذیری پیدا کند. سپس، این پایه به طور مساوی در طول عمر مفید پیش بینی شده دارایی انباشته می شود. فرمول روش خط مستقیم:
AAD=(ارزش دارایی-ارزش نجات)÷

ULY

کجا:

AAD=استهلاک انباشته سالانه

uly=زندگی مفید در سال را

AAD=(ارزش دارایی–ارزش نجات)÷ULY

کجا:

AAD=استهلاک انباشته سالانه

ULY=زندگی مفید در چند سال

راتصور کنید که شرکت ABC ساختمانی را به قیمت 250000 دلار خریداری می کند. انتظار می رود این ساختمان به مدت 20 سال با ارزش 10000 دلار در پایان سال بیستم مفید باشد.

پایه استهلاک پذیر ساختمان 250000 - 10000 دلار = 240000 دلار است. با تقسیم بیش از 20 سال، شرکت سالانه 12000 دلار استهلاک انباشته را شناسایی می کند.

روش نزولی تعادل

با روش مانده نزولی، استهلاک به عنوان درصدی از ارزش دفتری جاری دارایی ثبت می شود. از آنجا که هر سال از همان درصد استفاده می شود در حالی که ارزش دفتری فعلی کاهش می یابد، میزان استهلاک هر سال کاهش می یابد. حتی اگر کل استهلاک انباشته افزایش یابد، میزان استهلاک انباشته در سال کاهش می یابد.

AAD=×ارزش کتاب فعلی

کجا:AAD

=استهلاک انباشته سالانهDR

=نرخ استهلاک را

AAD=ارزش کتاب فعلی× DR

کجا:

AAD=استهلاک انباشته سالانه

DR=نرخ استهلاکرا

فرض کنید که شرکت ABC یک وسیله نقلیه شرکتی را به قیمت 10000 دلار خریداری می کند که در پایان عمر آن هیچ ارزش نجاتی ندارد. این شرکت تصمیم گرفت که هر سال 20٪ از ارزش دفتری را کاهش دهد. این محاسبه به این صورت است:

سال 1 = ( 10000 دلار x 20 درصد ) = 2000 دلار

سال 2 = [ ( 10000 - 2000 دلار ) × 20 درصد ) ] = 1600 دلار

سال 3 = [ ( 8000 - 1600 دلار ) × 20 درصد ) ] = 1280 دلار

سال 4 = [ ( $6,400 - $1,280 ) x 20% ) ] = $1,024

سال 5 = [ ( $5,120 - $1,024 ) x 20% ) ] = $819.20

تا رسیدن به ارزش نجات ادامه می دهد

 

روش تراز دو نزولی

با استفاده از تراز دو نزولی (که به آن استهلاک تسریع شده نیز گفته می شود)، یک شرکت محاسبه می کند که استهلاک آن تحت روش خط مستقیم چقدر خواهد بود. سپس، شرکت نرخ استهلاک را دو برابر می‌کند، این نرخ را در تمام سال‌هایی که دارایی مستهلک می‌شود یکسان نگه می‌دارد و استهلاک را تا رسیدن به ارزش نجات انباشته می‌کند. درصد را می توان به سادگی به صورت 100٪ ارزش تقسیم بر تعداد سال های عمر مفید ضرب در دو محاسبه کرد.

نرخ روش تراز دو نزولی

ULY=زندگی مفید در سال

D-DBM=

روش تراز دو نزولی راD-DBMR=(100%÷ULY)×2

D-DBM=مقدار استهلاک پذیر×D-DBMR

کجا:D-DBMR= نرخ روش موجودی دو برابر کاهشی

ULY=زندگی مفید در چند سال

D-DBM=روش تعادل دو برابری

بنابراین، در نظر بگیرید که ساختمان شرکت ABC به قیمت 250,000 دلار با ارزش نجات 10,000 دلار خریداری شده است. طبق روش خط مستقیم، شرکت 5٪ (100٪ استهلاک ÷ 20 سال) را شناسایی کرد. بنابراین، از 10% به عنوان مبنای استهلاک برای روش مانده نزولی استفاده می کند.

این شرکت 24000 دلار (240000 دلار پایه استهلاک پذیر 10٪) را در سال اول شناسایی می کند و تشخیص می دهد:

سال 2 = [ ( 240,000 - 24,000 دلار ) x 10% ] = 21,600 دلار

سال 3 = [ ( $218,400 - $21,600 ) x 10% ] = $19,680

سال 4 = [ ( 196,800 - 19,680 دلار ) × 10% ] = 17,712 دلار

سال 5 = [ ( 177,120 دلار - 17,172 دلار ) × 10% ] = 15,940.80 دلار

سال 6 = [ ( 161،179.20 دلار - 15،940.80 دلار ) × 10٪ ] = 14،523.84 دلار

ادامه می دهد تا زمانی که ارزش باقی مانده به 10000 دلار برسد

روش اعداد مجموع سالها

با روش اعداد مجموع سال ها، یک شرکت تلاش می کند استهلاک بیشتری را در اوایل عمر دارایی و در سال های بعد کمتر ثبت کند. این کار با جمع کردن ارقام سال های مفید و سپس کاهش ارزش آن بر اساس تعداد سال انجام می شود.

AAD×یه استهلاک پذیر(IYN)÷SYD

کجا:

AAD=IYNاستهلاک انباشته سالانه

=عدد سال معکوسSYD=مجموع ارقام سال راAAD=پایه استهلاک پذیر×(IYN)÷SYD

کجا:

AAD=استهلاک انباشته سالانه

IYN=عدد معکوس سال

SYD=مجموع ارقام سال

راشرکت ABC یک قطعه تجهیزات با عمر مفید 5 سال خریداری کرد. دارایی دارای پایه استهلاک پذیر 15000 دلار است. از آنجایی که دارایی دارای عمر مفید 5 سال است، مجموع ارقام سال 15 (5+4+3+2+1) است.

سپس نرخ استهلاک به نسبت عدد سال معکوس (سال 1 = 5، سال 2 = 4، سال 3 = 3 و غیره) تقسیم بر 15 است:

سال 1 = [ 15000 دلار x ( 5 ÷ 15 ) ] = 5000 دلار

سال 2 = [ 15000 دلار x ( 4 ÷ 15 ) ] = 4000 دلار

سال 3 = [ 15000 دلار x ( 3 ÷ 15 ) ] = 3000 دلار

سال 4 = [ 15000 دلار x ( 2 ÷ 15 ) ] = 2000 دلار

سال 5 = [ 15000 دلار x ( 2 ÷ 15 ) ] = 1000 دلار

تا رسیدن به ارزش نجات ادامه می دهد

واحدهای روش تولید

با استفاده از روش واحدهای تولید، یک شرکت کل خروجی مفید یک دارایی را تخمین می زند. سپس، شرکت ارزیابی می کند که چه تعداد از آن واحدها در هر سال مصرف شده است تا استهلاک انباشته را به طور متغیر بر اساس استفاده شناسایی کند. فرمول روش واحدهای تولید به صورت زیر است:

AAD=(

÷

TUTBC)

×

پایه استهلاک پذیر

کجا:

AAD

=

استهلاک انباشته سالانه

NUC

=

تعداد واحدهای مصرفی

TUTBC

=

کل واحدهای مصرفی

را

AAD=(NUC÷TUTBC)×پایه استهلاک پذیر

کجا:

AAD=استهلاک انباشته سالانه

NUC=تعداد واحدهای مصرفی

TUTBC=کل واحدهای مصرفی

رابه عنوان مثال، شرکت ABC خودروی شرکت دیگری را خریداری می کند و قصد دارد خودرو را 80000 مایل رانندگی کند. در سال اول، شرکت خودرو را 8000 مایل رانندگی کرد. بنابراین، 10٪ یا (8000 ÷ 80000) پایه استهلاک پذیر را شناسایی می کند.در سال دوم، اگر شرکت 20000 مایل رانندگی کند، 25٪ (یا 20000 ÷ 80000) از پایه قابل استهلاک را به عنوان هزینه در سال دوم شناسایی می کند، با استهلاک انباشته در حال حاضر معادل 28000 دلار (8000 دلار در سال اول + 20،000 دلار) در سال دوم).استهلاک انباشته به ارزش نجات بستگی دارد. ارزش نجات مقدار پولی است که یک شرکت ممکن است انتظار داشته باشد در ازای فروش دارایی در پایان عمر مفید آن دریافت کند.

 

شناخت نیم ساله

یک استراتژی متداول برای استهلاک جزئی دارایی، شناسایی نیم سال استهلاک در سال تحصیل یک دارایی و نیم سال در آخرین سال عمر مفید دارایی است. این استراتژی برای تخصیص عادلانه هزینه استهلاک و استهلاک انباشته در سالهایی که دارایی فقط برای بخشی از یک سال استفاده می شود، استفاده می شود.به عنوان مثال، شرکت ABC یک خودروی شرکتی را در سال اول با عمر مفید پنج ساله خریداری می کند. صرف نظر از ماه، شرکت شش ماه استهلاک را در سال 1 شناسایی می کند. شرکت همچنین یک سال استهلاک کامل را در سال های 2 تا 5 شناسایی می کند.سپس، شرکت نیمه سال آخر استهلاک را در سال 6 شناسایی خواهد کرد. اگرچه دارایی فقط پنج سال عمر مفید داشته است، استدلال می شود که دارایی برای کل سال 1 یا سال 6 استفاده نشده است.

تعدیلات حسابداری و تغییرات در برآوردها

فرآیند استهلاک به شدت در برآوردها ریشه دارد. بنابراین، برای شرکت‌ها معمول است که باید حدس خود را در مورد عمر مفید یک دارایی یا ارزش نجات در پایان آن اصلاح کنند.این تغییر به عنوان تغییر در برآورد حسابداری منعکس می شود، نه تغییر در اصل حسابداری. به عنوان مثال، فرض کنید شرکتی در طول عمر مفید پنج ساله خود دارایی 10000 دلاری خود را بدون هیچ ارزش نجاتی مستهلک می کرد. با استفاده از روش خط مستقیم، استهلاک انباشته 2000 دلار شناسایی می شود.پس از دو سال، شرکت متوجه می شود که عمر مفید باقی مانده نه سه سال بلکه شش سال بیشتر است.طبق GAAP، شرکت نیازی به تعدیل عطف به ماسبق صورت های مالی برای تغییرات در برآوردها ندارد. در عوض، شرکت مقدار استهلاک انباشته شناسایی شده در هر سال را تغییر خواهد داد.در این مثال، از آنجایی که دارایی اکنون دارای ارزش دفتری خالص 6000 دلار است (قیمت خرید 10000 دلار منهای 4000 دلار استهلاک انباشته ثبت شده در دو سال اول)، شرکت اکنون 1000 دلار استهلاک انباشته را برای شش سال آینده شناسایی خواهد کرد.

استهلاک انباشته در مقابل استهلاک تسریع شده

اگر چه از نظر نام به نظر می رسد، استهلاک انباشته و استهلاک تسریع شده مفاهیم حسابداری بسیار متفاوتی هستند، که در آنها:

    استهلاک انباشته به استهلاک مادام العمری اطلاق می شود که شناسایی شده و ارزش دفتری یک دارایی را کاهش می دهد.
    استهلاک تسریع شده به روشی از استهلاک اشاره دارد که به موجب آن مقدار بالاتری از استهلاک زودتر در طول عمر دارایی شناسایی می شود.
    از آنجایی که استهلاک شتابزده یک روش حسابداری است که برای شناسایی استهلاک استفاده می شود، نتیجه استهلاک تسریع شده، ثبت استهلاک انباشته است. تحت این روش، مقدار استهلاک انباشته در سالهای اولیه عمر دارایی سریعتر انباشته می شود و بعداً کندتر انباشته می شود.
    فلسفه استهلاک سریع این است که دارایی‌های جدیدتر، مانند خودروهای جدید شرکت، اغلب بیشتر از دارایی‌های قدیمی استفاده می‌شوند، زیرا در شرایط بهتر و کارآمدتر هستند.
    استهلاک انباشته یک حساب مخالف است. به طور کلی به عنوان یک خط در ترازنامه ارائه می شود که از دارایی های ثابت ناخالص کسر می شود.

استهلاک انباشته در مقابل هزینه استهلاک

هنگامی که یک دارایی مستهلک می شود، دو حساب بلافاصله تحت تأثیر قرار می گیرند: استهلاک انباشته و هزینه استهلاک. ثبت ژورنالی برای ثبت استهلاک منجر به بدهکاری به هزینه استهلاک و اعتباری به استهلاک انباشته می شود. مقدار دلار برای هر خط با خط دیگر برابر است.

دو تفاوت عمده بین استهلاک انباشته و هزینه استهلاک وجود دارد:

هزینه استهلاک در صورت سود و زیان و استهلاک انباشته در ترازنامه گزارش می شود.

    هزینه استهلاک هر سال مجدداً محاسبه می‌شود، در حالی که استهلاک انباشته همیشه یک مجموع جاری در طول عمر است.
    صورت سود و زیان سالی به سال دیگر منتقل نمی شود. فعالیت به سود انباشته می رود و یک شرکت هر سال صورت سود و زیان خود را بازنشانی می کند. به همین دلیل است که هزینه استهلاک مجدداً محاسبه می شود. در همین حال، ترازنامه مجموع جاری مذکور را نشان می دهد.

آیا استهلاک انباشته یک دارایی است؟

استهلاک انباشته یک حساب خلاف دارایی است که ارزش دفتری یک دارایی را کاهش می دهد. استهلاک انباشته دارای مانده اعتباری طبیعی است (برخلاف دارایی هایی با مانده بدهی طبیعی). با این حال، استهلاک انباشته در بخش دارایی ترازنامه گزارش می شود.

آیا استهلاک انباشته یک بدهی جاری است؟

استهلاک انباشته بدهی نیست. بدهی یک تعهد مالی آتی است (یعنی بدهی) که شرکت باید آن را بپردازد.

چگونه استهلاک انباشته را محاسبه می کنید؟

استهلاک انباشته با استفاده از روش خط مستقیم، مانده نزولی، تراز مضاعف کاهشی، واحدهای تولید، ارقام مجموع سال‌ها یا روش تشخیص نیم‌سال محاسبه می‌شود.