طرح توجیهی تولید آویشن

تولید « آویشن » ، اعتباری شایسته و جهانی در میان صنایع دیگر جهان برای خود یافته است. مطالعات انجام شده نشان می دهد که تنها اسانس آویشن بجز محصولات دیگر آن در صنایع عطرسازی، داروسازی، غذایی، آرایشی و بهداشتی استفاده می شود. اقتصاد ایران از دهه پنجاه همواره تحت حمایت مداوم درآمد نفتی به گونه ای شکل گرفت که عدم توازن و هماهنگی بین
بخش های اقتصادی از ویژگی های بارز آن می باشد. چنانچه در این راستا چاره اندیشی صورت نگیرد نه تنها مشکلات جدید و غیرقابل کنترلی به آنها اضافه می شود بلکه در آینده بخش های تولیدی کشور نیز دچار بحران عمیق گردد. افزایش صادرات غیرنفتی به ویژه گیاهان دارویی شاخص و ایندمیک و دارای مزیت نسبی تولید یکی از راه حل های معضل فعلی است. از این رو شناسایی بازارهای هدف برای صادرات گیاهان دارویی امری ضروری است . در این صورت، میتوان عوامل موثر بر صادرات مانند : تربیت نیروی انسانی متخصص، توسعه تحقیقات کاربردی در زمینه تولید، فرآوری و بسته بندی استاندارد گیاهان دارویی، ایجاد ارتباط سیستماتیک با موسسات و مراکز خرید، ساماندهی جوامع تخصصی، و برقراری شبکه سریع و مطمئن صادرات را مطالعه
نمود. آویشن دارای اثرات ضدقارچی و ضدباکتریایی قوی است و این خاصیت به دلیل وجود تیمول و کارواکرول در اسانس آویشن است. مشخص شده است که اسانس آویشن دارای اثرات ضد اسپاسم ، ضد سرفه و خلط آور است. پماد حاصل از آویشن برای درمان برخی بیماری های پوستی کاربرد دارد. شستن سر با محلول رقیق اسانس آویشن سبب افزایش جریان خون در پوست سر و قوی شدن غده های مو و در نتیجه جلوگیری از ریزش مو می شود. بازارهای اصلی گیاهان دارویی، کارخانجات عصاره گیری، کارگاه های داروسازی، مغازه های عطاری و داروخانه ها می باشند. از آنجایی که تولید وسیع گیاهان دارویی در ایران محدود است و با افزایش کارخانه های داروسازی و صنایع آرایشی و بهداشتی، میزان تقاضای این محصولات بالا می رود، می توان رقبا را به دو دسته مستقیم و غیرمستقیم تقسیم کرد که اثر رقبای مستقیم خیلی بیشتر از رقبای غیرمستقیم است. رقبای مستقیم افرادی هستند که گیاهان دارویی را تولید می کنند. اگر تولید این رقبا در حد وسیع باشد کارخانه ها مواد اولیه را به صورت یک جا از آنها خریداری می کنند و این نقطه قوت آنها است؛ به عبارتی نقطه ضعف سایر رقبا کوچک بودن سطح زیر کشت آنها است.