سود یا زیان اکچوئری چیست؟

سود یا زیان اکچوئری به افزایش یا کاهش پیش بینی های مورد استفاده برای ارزش گذاری تعهدات طرح بازنشستگی با مزایای تعریف شده یک شرکت اشاره دارد. مفروضات اکچوئری یک طرح بازنشستگی مستقیماً تحت تأثیر نرخ تنزیل مورد استفاده برای محاسبه ارزش فعلی پرداخت‌های مزایا و نرخ بازده مورد انتظار دارایی‌های طرح است. هیئت استانداردهای حسابداری مالی (FASB) SFAS شماره 158 وضعیت تأمین مالی صندوق های بازنشستگی را در ترازنامه اسپانسر طرح گزارش می کند. این بدان معناست که به‌روزرسانی‌های دوره‌ای برای تعهدات بازنشستگی، عملکرد صندوق و سلامت مالی طرح وجود دارد.بسته به نرخ مشارکت طرح، عملکرد بازار و سایر عوامل، طرح بازنشستگی ممکن است سود یا زیان اکچوئری را در تعهد سود پیش بینی شده خود تجربه کند.در حالی که این قوانین حسابداری ایجاب می‌کنند که دارایی‌ها و بدهی‌های بازنشستگی برای بازار در ترازنامه واحد تجاری علامت‌گذاری شوند، اما اجازه می‌دهند سود و زیان اکچوئری یا تغییرات در مفروضات اکچوئری از طریق درآمد جامع در حقوق صاحبان سهام مستهلک شود نه اینکه مستقیماً از طریق درآمد جریان یابد. بیانیه

نکته های کلیدی

1. سود و زیان اکچوئری زمانی ایجاد می شود که مفروضات زیربنای تعهد منافع پیش بینی شده شرکت تغییر کند.
2. قوانین حسابداری شرکت ها را ملزم می کند که هم تعهدات بازنشستگی (بدهی ها) و هم دارایی هایی را که قرار است آنها را پوشش دهد، افشا کنند. این به سرمایه گذاران سلامت کلی صندوق بازنشستگی را نشان می دهد.
3. همه طرح‌های بازنشستگی با مزایای تعریف‌شده، با به‌روزرسانی مفروضات جمعیت‌شناختی یا مفروضات کلیدی اقتصادی که مدل را تشکیل می‌دهند، سود یا زیان اکچوئری دوره‌ای را مشاهده خواهند کرد.

درک سود یا زیان اکچوئری

سود و زیان اکچوئری به بهترین وجه در زمینه حسابداری بازنشستگی کلی قابل درک است. به جز مواردی که به طور خاص ذکر شده است، این تعریف به حسابداری بازنشستگی تحت اصول عمومی پذیرفته شده حسابداری ایالات متحده (GAAP) می پردازد. در حالی که GAAP ایالات متحده و استانداردهای گزارشگری مالی بین‌المللی (IFRS) اصول مشابهی را برای اندازه‌گیری تعهدات مزایای بازنشستگی تجویز می‌کنند، تفاوت‌های کلیدی در نحوه گزارش این دو استاندارد هزینه بازنشستگی در صورت سود و زیان، به‌ویژه درمان سود و زیان اکچوئری وجود دارد.

وضعیت تأمین مالی نشان دهنده خالص دارایی یا بدهی مربوط به طرح های با مزایای تعریف شده یک شرکت و برابر است با تفاوت بین ارزش دارایی های طرح و تعهد سود پیش بینی شده (PBO) برای طرح. ارزش‌گذاری دارایی‌های طرح، که سرمایه‌گذاری‌هایی هستند که برای تأمین مالی منافع طرح کنار گذاشته می‌شوند، نیاز به قضاوت دارند، اما شامل استفاده از برآوردهای اکچوئری نمی‌شوند. با این حال، اندازه گیری PBO مستلزم استفاده از برآوردهای اکچوئری است و این برآوردهای اکچوئری هستند که منجر به سود و زیان اکچوئری می شوند.دو نوع اصلی از مفروضات وجود دارد: مفروضات اقتصادی که مدل‌سازی چگونگی تأثیر نیروهای بازار بر طرح است و مفروضات جمعیت‌شناختی که مدل‌سازی می‌کنند که چگونه رفتار مشارکت‌کنندگان بر منافع پرداخت‌شده تأثیر می‌گذارد. مفروضات کلیدی اقتصادی شامل نرخ بهره مورد استفاده برای تنزیل جریان های نقدی آتی، نرخ بازده مورد انتظار دارایی های طرح و افزایش حقوق مورد انتظار است. مفروضات کلیدی جمعیت شناختی شامل امید به زندگی، دوره های خدمت پیش بینی شده و سن بازنشستگی مورد انتظار است.

سود و زیان اکچوئری باعث ایجاد نوسان در نتایج می شود

از دوره ای به دوره دیگر، تغییر در یک فرض اکچوئری، به ویژه نرخ تنزیل، می تواند باعث افزایش یا کاهش قابل توجهی در PBO شود. اگر این تعدیلات از طریق صورت سود و زیان ثبت شود، به طور بالقوه قابلیت مقایسه نتایج مالی را مخدوش می کند. بنابراین، بر اساس GAAP ایالات متحده، این تعدیل ها از طریق سایر درآمدهای جامع در حقوق صاحبان سهام ثبت می شود و به مرور زمان در صورت سود و زیان مستهلک می شود. طبق IFRS، این تعدیلات از طریق سایر درآمدهای جامع ثبت می شود اما در صورت سود و زیان مستهلک نمی شود.

افشای پاورقی حاوی اطلاعات مفیدی درباره مفروضات اکچوئری است

قوانین حسابداری نیازمند افشای جزئیات مربوط به دارایی ها و بدهی های بازنشستگی، از جمله فعالیت دوره به دوره در حساب ها و مفروضات کلیدی مورد استفاده برای اندازه گیری وضعیت تامین مالی است. این افشاها به کاربران صورت‌های مالی اجازه می‌دهد تا درک کنند که چگونه برنامه‌های بازنشستگی یک شرکت بر وضعیت مالی و نتایج عملیات نسبت به دوره‌های قبل و سایر شرکت‌ها تأثیر می‌گذارد.